Usted está aquí

Solpor no esteiro do Eume e lembranza de Ramiro Fonte

JoseFS

14/02/2015 - 20:01

E se pensas en min, volve a chamarme,

concértame unha cita coa lembranza,

nun café solitario, a ser posible

preto da beiramar;

nesas horas que o tempo sabe mover despacio,

creando a ilusión do que perdura.

Que sexa no solpor, mentres a luz

de vagar vai mudando nos xardíns e no porto

noutra luz receosa.

E beberemos polas primeiras causas

que deixamos atrás, lonxano amigo,

como se deixan rosas ou sentencias ou versos.

[...]

Ferímonos, se cadra, coa fáxil mocidade;

coma un cristal de choiva buscou as nosas veas,

pero foi en proveito e obtivemos a flor.

[...]

Agardareite alí, nas mesmas noites,

serenamente só; un aquel pensativo

para vela cruzar sen que nos roube

nada.

Ramiro Fonte: "Os ceos paralelos", en Adeus Norte, Ferrol, 1991.